رأی شعبه 16 دادگاه تجدید نظر استان تهران اصل عدم قبول ایرادات تنها در مورد دارنده با حسن نیت اعمال می شود و در مقابل دارندۀ بدون حسن نیّت امکان طرح ایرادات وجود دارد.؛
رأی شعبه 46 دادگاه تجدیدنظر استان تهران مبنی بر این که
تقاضای ابطال معامله، در مورد اسناد رسمی قابل طرح بوده و در مورد اسناد عادی، باید دعوای بطلان معامله مطرح گردد.؛
رأی شعبه ۲۳ دیوان عالی کشور مبنی بر این که چنانچه خواستگار مسائلی به دروغ را بیان کند که زوجه میتوانسته با کمی تحقیقات آنها را احراز کند، عدم اقدام به تحقیقات اقدام علیه خود بوده و تدلیس در نکاح محسوب نیست.؛
رأی شعبه ۲۳ دادگاه تجدیدنظرخوزستان مبنی بر این که شان تشریع وتصویب ماده ۲ قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء و اختلاس و کلاهبرداری حمایت از مظاهراقتصاددولتی است وحکم کلی اخیرالذکردرماده فوق درمقام تجمیع مطلب است به نحوی که جرم تحصیل مال از طریق نامشروع مصداق دارا شدن ناروا است لیکن هرداراشدن ناروایی مصداق آن جرم نیست.؛
رأی شعبه 7 دادگاه تجدیدنظر استان تهران مبنی بر این که ابطال سند رسمی فرع بر بطلان مسند یعنی خود معامله است بنابراین دعوای ابطال سند بهتنهایی قابل استماع نیست.؛
رأی شعبه ۳۰ دادگاه تجدیدنظر استان تهران مبنی بر این که
اخفاء ازاله بکارت از طریق عمل جراحی و تظاهر به باکرهگی فینفسه موجب تحقق خیار فسخ نکاح نمیشود مگر بکارت زوجه صراحتاً شرط یا عقد مبتنی بر آن واقع شده باشد.؛
رأی شعبه 8 دیوانعالی کشور مبنی بر شرط عندالاستطاعه بودن مهریه یک شرط ضمن عقد نکاح بوده که اعتبار آن تا زمانی است که عقد نکاح به قوت و اعتبار خود باقی بوده و در مدت استمرار زوجیت این شرط بین طرفین قابل اعمال و اجرا است و با انحلال نکاح از طریق طلاق از ناحیه زوج به تبع آن شرط مذکور منتفی و هیچ اعتباری بر آن مترتب نبوده و با وقوع طلاق قابلیت اجرا و استناد را نخواهد داشت؛ بنابراین در مواردی که زوج درخواست طلاق دارد مکلف است کلیه حقوق ناشی از زوجیت استحقاقی زوجه از جمله کل مهریه مافیالقباله را حین اجرای صیغه طلاق و ثبت آن نقداً در حق زوجه تأدیه نماید.؛
رأی شعبه 26 دیوانعالی کشور مبنی بر صرف ادعای اکراه یا تطمیع نسبت به سند رسمی صلح بخشی از مهریه، موجب بیتوجهی محکمه و بیاعتبار جلوه دادن سند رسمی بدون صدور رأی قطعی بطلان سند نخواهد بود.؛